Zodra je moeder bent geworden van jouw eerste kindje lijkt je hele omgeving ’te wachten’ op de tweede. Als deze niet binnen drie jaar volgt krijg je de vragen: gaan jullie voor een tweede? Vind je het niet zielig, 1 kind? Ben je niet bang dat jouw zoontje niet leert delen? Het stereotype gezin bestaat uit minimaal 2 kinderen, een mama die minder is gaan werken en een papa die zich uit de naad werkt om de financiën rond te krijgen. Zodra je niet in dit stereotype gezin past dan komen de vragen.
1 kind: een bewuste keuze of geen keuze?
Soms is een tweede niet zo vanzelfsprekend. Een oudere vrouw die net op kraamvisite was geweest bij mijn buurvrouw zei letterlijk tegen mij: “Nu jullie nog.” Gezien de leeftijd van deze oudere vrouw heb ik haar brutale en onbeschofte vraag weg geglimlacht, ieder ander persoon had ik de wind van voren gegeven.
Moeder zijn in een zegen, maar is absoluut niet vanzelfsprekend. Voor sommige vrouwen is het niet makkelijk om zwanger te raken en was het krijgen van een eerste al een wonder. Denken sommige mensen er niet over na dat een tweede wellicht gewoon niet lukt of dat de omstandigheden het niet toelaten wegens bijvoorbeeld een scheiding?
Deze oudere vrouw had natuurlijk geen idee dat ik ontzettend graag een tweede wilde maar dat ik haar verloren ben na vier maanden zwangerschap. De wens is er bij sommige moeders en het plaatsen van opmerkingen over een tweede kunnen daarom pijnlijk zijn. Wist je dat 2/3 van de vrouwen die maar 1 kind heeft nog een kinderwens hadden voor een tweede? Dat zet gelijk alle vragen zoals ‘vind je het niet zielig’ en ‘ben je niet bang dat hij niet leert spelen met andere kindjes’ in een ander perspectief.
Zelf vind ik het ontzettend jammer dat mijn zoontje niet kan spelen met een broertje of een zusje. Hij is gek op baby’s en kleine kindjes en ik gun hem zo graag een lief klein zusje of broertje. Mocht ik er later niet meer zijn dan kan hij met zijn broer of zus herinneringen delen en staat hij er niet alleen voor.
Mijn oma zei altijd: 1 kind is een kostbaar bezit. Ik heb dit nooit begrepen totdat mijn zoontje ter wereld kwam.
Bewuste keuze voor 1 kind
Van sommige vrouwen is het een bewuste keuze om maar voor 1 kind te krijgen. Zelf ervaar ik dat er ook veel voordelen aan zitten. Mijn zoontje maakt snel contact met andere kindjes en hij komt vaak uit zijn comfortzone om andere kindjes te benaderen. Ook financieel gezien is 1 kind een voordeel: verre vakanties kunnen wij nog financieren met 1 kind, ik weet niet of wij dit ook nog kunnen met 2 kinderen. Tevens kan ik al mijn aandacht focussen op mijn zoontje, als ik er nu aan denk dat ik mijn aandacht door tweeën zou moeten delen zou ik niet weten hoe. Ik heb ook diepe respect voor moeders met meer kinderen, hoe doen ze dat toch? Een huishouden runnen met 2 of meer kinderen?
Enig kind versus 2 kinderen
Er zijn vele onderzoeken gedaan naar enig kinderen en kinderen met broertjes en zusjes. Uit deze onderzoeken blijkt dat enig kinderen niet slechter kunnen delen, niet ongelukkig zijn en niet egoïstischer dan andere kinderen. Er blijkt weinig verschil te zitten tussen enig kinderen en kinderen uit een gezin met 2 of meer. Ik vind het artikel van Marilse Eerkens interessant, het is een oud artikel maar nog steeds actueel.
Ik kom zelf uit een gezin met 1 ouder en een zus en heb altijd het gevoel gehad dat ik tegen de prestaties van mijn zus moest op boxen, dat ik niet goed genoeg was vergeleken met mijn zus en dat ik het ondergeschoven kindje was en mijn zus het lievelingskindje. Alle twee streden we om de aandacht van mijn moeder. Nu ik ouder ben, ben ik erachter gekomen dat mijn zus zich precies hetzelfde voelde.
Ik wil mijn zoontje het gevoel geven dat hij het belangrijkst is in mijn leven, dat hij altijd goed genoeg is en dat ik altijd trots op hem ben. Mijn wens voor een broertje of zusje voor hem is er zeker en wie weet in de toekomst….
Ben jij moeder van 1 kind? Heb je wel een wens voor een tweede of hou je het bewust bij 1? Geef ons je mening!
