De sociaal- emotionele ontwikkeling begint al op het moment dat de baby geboren wordt. Vanaf het moment dat de baby terug lacht naar mama, huilt wanneer het opgepakt wilt worden of angst ontwikkeld voor het donker. Iedere kind gaat door bepaalde fases, bijvoorbeeld de peuterpubertijd, deze zijn nodig voor de sociaal- emotionele ontwikkeling van een kind.
Emotionele ontwikkeling (sociale ontwikkeling)
Een kind van drie heeft een levendige fantasie en kan plotseling een angst voor het donker ontwikkelen. Een peuter leert alles zelf doen en wil hierbij niet meer geholpen worden door mama of papa, laat je kind ook door deze fases heen gaan. Hoe ouder ze worden hoe meer ze zich bewust worden van hun omgeving, ze leren met vriendjes en vriendinnetjes spelen en hierbij hoort ook de egoïstische fase. Het niet willen delen van speelgoed en alles voor hunzelf willen houden. De ‘mij’ en ‘ik’ is het meest belangrijk in deze fase.
5 ontwikkelingsstadia van een peuter en kleuter
- 1 tot 2 jaar: De woordenschat van een peuter neemt toe en hierdoor kunnen ze zich ook beter uitdrukken. Een peuter van deze leeftijd kan zich ook beter inleven in andere kindjes en mensen.
- 1 tot 2 jaar: meer contact met mensen buiten het gezin, zoals opa, oma en wellicht een leeftijdsgenootje. Een kind maakt meer contacten en eenkennigheid richting mama neemt af
- 2 jaar: Gaat meer met andere kindjes spelen, samen spelen is soms nog moeilijk doordat kindjes van deze leeftijd nog in de ‘egoïstische’ fase zitten, maar een kind van 2 is zich meer bewust van zijn omgeving en kindjes om zich heen.
- 3-4 jaar: actief spelen met andere kinderen, de fantasie slaat op hol in deze leeftijdsfase. Angst voor het donker kan ontstaan, maar ook rollenspellen over het dagelijks leven en andere fantasie gebeurtenissen speelt hij na.
- 3 tot 6 jaar: Ze begrijpen dat aan oorzaken gevolgen zitten.